Klokken- en beiaardvereniging van Leuven
​
Klokkengieters
​In Leuven werden van 1727 tot 1980 onafgebroken klokken gegoten door leden van de familie Vanden Gheyn. Een tijdlang was de stad het belangrijkste klokkengieterscentrum van België.
Klok van Peter VI Vanden Gheyn in de beiaard van Steenokkerzeel
(foto Andreas Dill)
Vanden Gheyn
De oudste gieter was Andreas Frans Vanden Gheyn (1696-1731), die in 1727 van Tienen naar Leuven verhuisde om er de stadsbeiaard te gieten.
Na zijn vroege dood werd de gieterij tijdelijk beheerd door zijn jongere broer, de alexiaan Peter Vanden Gheyn (1698-1770). Van hem zijn de mooie beiaarden van Steenokkerzeel en Veere bewaard gebleven.
Andreas’ zoon Andreas Jozef (1727-1793) nam de gieterij over en goot 23 prachtige beiaarden, waarvan de instrumenten in Turnhout, Leuven (Sint-Geertruikerk), Hoei, Nijkerk, Schoonhoven en Schiedam nog te horen zijn.
Diens zoon Andreas Lodewijk (1769-1833) was de laatste klokkengieter met de naam Vanden Gheyn.
​
Van Aerschodt
Gieterij van Félix Van Aerschodt aan de Diestsevest
De kleinzonen van Andreas Lodewijk Vanden Gheyn, André Louis Jean (1814-1888) en Séverin (1819-1885) Van Aerschodt, zetten de voorvaderlijke gieterij verder.
Rond 1850 ging ieder zijn eigen weg: André Louis Jean in de Naamsestraat en Séverin in de Leopoldstraat. Deze laatste goot onder meer de beiaard van Kortrijk, die bewaard gebleven is.
De jongste zoon van Séverin, Félix (1870-1943) was de laatste klokkengieter met de naam Van Aerschodt. Na de verwoesting van de klokkengieterij in de Leopoldstraat in 1914 richtte hij een nieuwe gieterij in aan de Diestsevest. De Tweede Wereldoorlog maakte een einde aan de klokkengietersactiviteit in deze familietak.
​
Beullens-Michaux
De broer van Séverin Van Aerschodts echtgenote, Alphonse Beullens (1840-1924), startte in 1885 een eigen klokkengieterij aan de Diestsevest.
​
Rond 1903 werd hij opgevolgd door Omer Michaux (1877-1956).
Michaux stopte zijn activiteiten als klokkengieter in 1929.
​
Klok Suzanna, een van de vijf Beullensklokken van de oorspronkelijke voorslag van het Seminarie Leo XIII
Sergeys
Een zus van Séverin Van Aerschodt, Reine-Barbe, huwde met Pierre Sergeys (1827-1912), die in 1889 een klokkengieterij opstartte aan de Vesaliusstraat.
Diens zoon Constant (1855-1935) bouwde de gieterij verder uit in het Luikse Chênée. Rond 1928 werden de activiteiten in Leuven hernomen.
Het bedrijf werd voortgezet door zijn zoon François (1896-1982) en zijn kleinzoon Jacques (1933-2022). Die laatste sloot zijn gieterij in de Vesaliusstraat in 1980. Hij was de laatste Belgische klokkengieter.
​
Constant en François Sergeys met de klokken van de nieuwe Leuvense stadsbeiaard